Ελένη Σελλά

Καθηγήτρια

elesella[at]turkmas.uoa[dot]gr

3 ώρες εβδομαδιαίως

 

Βασικός εκπαιδευτικός-μαθησιακός στόχος του μαθήματος σύμφωνα με το πνεύμα και τη γενικότερη στόχευση της κατεύθυνσης στην οποίαν το μάθημα προσφέρεται.

Το Μάθημα “Σχέσεις Ελληνικής και Τουρκικής γλώσσας” αποτελεί μάθημα γενικών γνώσεων της ειδίκευσης Α' “Γλώσσα, Λογοτεχνία και Μετάφραση” του Προγράμματος Σπουδών του Τμήματος.

Στόχος μας είναι η μύηση των φοιτητών μας στις σχέσεις Ελληνικής και Τουρκικής γλώσσας στο πλαίσιο της Εφαρμοσμένης Γλωσσολογίας. Απώτερος στόχος μας είναι η εξοικείωση των φοιτητών με τη συγκριτική/αντιπαραβολική γλωσσολογία και τη μεθοδολογία αυτής, με τους παράγοντες οι οποίοι συντελούν στην αλληλεπίδραση των γλωσσών καθώς και με τον τρόπο εξέτασης των καρπών της γλωσσικής γειτνίασης/επαφής, είτε σε κοινωνικό είτε σε ατομικό επίπεδο.

Επίσης, στόχος μας είναι να γνωρίσουν οι φοιτητές μας τη γλωσσολογική ανάλυση και σύγκριση των δομικών συστημάτων Ελληνικής και Τουρκικής στην πράξη και όχι in abstracto, ώστε να είναι ικανοί να ακολουθήσουν παρόμοια μεθοδολογία είτε κατά την εκμάθηση/κατάκτηση της Τουρκικής είτε κατά τη διδασκαλία αυτής. Ακόμη, θεωρούμε απαραίτητο να εξοικειωθούν οι φοιτητές μας με την κοινωνιογλωσσολογική προσέγγιση των σχέσεων των δύο αλλογλώσσων γλωσσικών ομάδων σε διαχρονικό ή σε συγχρονικό επίπεδο, ώστε να είναι ικανοί να κρίνουν γλωσσικές συνθήκες, αποτελέσματα και ομιλητές με όσο το δυνατόν αντικειμενικότερα κριτήρια (κοινωνιογλωσσολογικά).

Τρέχουσα υποδειγματική δομή (state-of-the-art) του περιεχομένου αντίστοιχων ή συναφών μαθημάτων σε ομοειδή Τμήματα της ημεδαπής/αλλοδαπής και οι πιθανές αποκλίσεις από αυτήν.

Κατόπιν σχετικής έρευνάς μας σε σύγχρονα πανεπιστημιακά τμήματα Τουρκικών Σπουδών της αλλοδαπής, δεν προκύπτει η ύπαρξη αντίστοιχου ή συναφούς μαθήματος και τούτο ερμηνεύεται από το ιδιαίτερο περιεχόμενο και στόχους του μαθήματος με ερευνητικό αντικείμενο το συγκεκριμένο ζεύγος γλωσσών και γλωσσικών κοινοτήτων.

Ανάπτυξη του περιεχομένου του μαθήματος σε θεματικές ενότητες, οι οποίες καλύπτουν τις δεκατρείς (13) παραδόσεις ανά εξάμηνο, του μαθήματος.

1. Σχέσεις Ελληνικής και Τουρκικής γλώσσα εντός του θεωρητικού πλαισίου της γλωσσικής γειτνίασης/επαφής (languages in contact). Αντιπαραβολική/Συγκριτική Ανάλυση: περιεχόμενο και ορισμός.

2. Σύγκριση των δομικών συστημάτων ελληνικής και τουρκικής γλώσσας σε φωνολογικό επίπεδο (Φωνηεντικό και συμφωνικό σύστημα Ελληνικής και Τουρκικής).

3. Σύγκριση των δομικών συστημάτων ελληνικής και τουρκικής γλώσσας σε μορφολογικό και συντακτικό επίπεδο.

4. Το ονοματικό σύνταγμα στην ελληνική και την τουρκική γλώσσα

5. Το ρηματικό σύνατγμα στην ελληνική και την τουρκική γλώσσα

6. Η συνδετική σύνταξη στην ελληνική και την τουρκική γλώσσα

7. Η λειτουργία του υποκειμένου και του αντικειμένου στην ελληνική και την τουρκική γλώσσα. Τα ρηματικά παράγωγα της Τουρκικής.

8. Το φαινόμενο του δανεισμού. Ο δανεισμός από την Ελληνική προς την Τουρκική και από την Τουρκική προς την Ελληνική σε λεξιλογικό και φρασεολογικό επίπεδο.

9. Το φαινόμενο της Διγλωσσίας. Δίγλωσσα άτομα και δίγλωσσες κοινότητες. Ο δίγλωσσος ομιλητής.

10. Συνιστώσες του φαινομένου της Διγλωσσίας και σχετικά ερευνητικά πεδία.

11. Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του διγλωσσικού λόγου: Παρεμβολές, Δάνεια και Εναλλαγή γλωσσικών κωδίκων

12. Τουρκόφωνοι ομιλητές με την Ελληνική ως δεύτερη γλώσσα και ελληνόφωνοι ομιλητές με την Τουρκική ως δεύτερη γλώσσα.

13. Η τουρκόφωνη μουσουλμανική μειονότητα της Ελλάδας. Η ελληνόφωνη ελληνορθόδοξη μειονότητα της Τουρκίας.

Τρόπος εξέτασης του μαθήματος

Το μάθημα εξετάζεται αφενός γραπτώς, με συντελεστή βαθμολογίας 50% και αφετέρου με κατάθεση γραπτής εργασίας 5.000-6.000 λέξεων με συντελεστή βαθμολογίας 50%.

 

Όροι και Δομή Γραπτών Εργασιών

Οι εργασίες είναι ατομικές, η δε παρουσιάσή τους υποχρεωτική. Οι εργασίες πρέπει να κατατίθενται ολοκληρωμένες, το αργότερο, μέχρι την ημέρα των εξετάσεων του μαθήματος. Η ακριβής ημερομηνία κατάθεσης της εργασίας του φοιτητή πιστοποιείται από την κατάθεσή της στην ηλεκτρονική τάξη (e-class) της διδάσκουσας. Οι φοιτητές μας προβαίνουν σε θεωρητική ή/και πρακτική έρευνα και σχετική βιβλιογραφική αναζήτηση και χρήση. Η ολοκληρωμένη και τεκμηριωμένη άποψη του φοιτητή, συντεταγμένη κατά τα διδαχθέντα θεωρητικά και τυποτεχνικά πρότυπα αποτελεί και το βασικό μέτρο αξιολόγησης της εργασίας του φοιτητή.

Οι εργασίες είναι εύρους 5.000 έως 6.000 λέξεων σε σχετικά με τη διδακτέα ύλη ερευνητικά πεδία (βλ. κατωτέρω) και ποσοστό αξιολόγησης 50% επί της συνολικής βαθμολογίας

 

Οδηγίες για την εκπόνηση της Υποχρεωτικής Εργασίας

Στο μάθημα «Σχέσεις Ελληνικής - Τουρκικής γλώσσας» οι φοιτητές αξιολογούνται βάσει γραπτής (ή προφορικής) εξέτασης (50%) και υποχρεωτικής εργασίας (50%) . Στην εξέταση παρουσιάζονται μόνον όσοι έχουν εκπονήσει την εργασία – την οποία και παρουσιάζουν προφορικώς στο τέλος του εξαμήνου, για την εκπόνηση, δε, αυτής, έχουν επιλογή μεταξύ των κάτωθι πεδίων έρευνας:

 

Πεδία έρευνας προς επιλογή

1. Φωνολογική /φωνητική σύγκριση των δύο γλωσσών Θεωρητική και ερευνητική μελέτη με βάση την έννοια της Παρεμβολής. Συνοδεύεται από μικρής εμβέλειας έρευνα σε θέματα φωνολογικής υφής.

α. το φωνηεντικό σύστημα της Ελληνικής και της Τουρκικής.

β. το συμφωνικό σύστημα της Ελληνικής και της Τουρκικής

γ. τα υπερτμηματικά στοιχεία της Ελληνικής και της Τουρκικής

2. Μορφοσυντακτικά φαινόμενα. Θεωρητική και ερευνητική μελέτη με βάση την έννοια της Παρεμβολής. Συνοδεύεται από μικρής εμβέλειας έρευνα σε θέματα μορφοσυντακτικής υφής.

α). η μορφή και η λειτουργία του ονόματος Ελληνικής - Τουρκικής (το ονοματικό σύνταγμα)

i. ο ονοματικός διορισμός «άρθρο»

ii. ο ονοματικός διορισμός «πληθυντικός»

iii. άλλοι ονοματικοί διορισμοί

iv. το γραμματικό γένος

v. τα πτωτικά λειτουργικά μονήματα: ονομαστική, γενική, αιτιατική

vi. οι αντωνυμίες

vii. τα επίθετα

β). η μορφή και η λειτουργία του ρήματος Ελληνικής - Τουρκικής (το ρηματικό σύνταγμα)

i. το ποιόν ενεργείας του ρήματος

ii. ο χρόνος

iii. οι εγκλίσεις

iv. η φωνή

v. τα πρόσωπα του ρήματος

γ). ο ρόλος του κατηγορήματος

i. παράλειψη του κατηγορήματος

ii. σύγχυση στη χρήση των «είμαι», «έχω», «υπάρχω» και «γίνομαι»

δ). η λειτουργία του υποκειμένου

i.σχέσεις ονόματος προς ρηματικό κατηγόρημα(το λειτουργικό «ονομαστική»)

ii. αναφορικές προτάσεις σε λειτουργία υποκειμένου

iii.το υποκείμενο των απροσώπων ρημάτων ή εκφράσεων

ε). η λειτουργία του αντικειμένου

i.σχέσεις ονόματος προς ρηματικό κατηγόρημα (το λειτουργικό «αιτιατική»)

ii. η αδύνατη μορφή των προσωπικών αντωνυμιών (σε λειτουργία αντικειμένου)

iii. αναφορικές προτάσεις σε λειτουργία αντικειμένου

iv. σχέσεις πρότασης προς ρηματικό κατηγόρημα σε λειτουργία «αντικειμένου» (τα λειτουργικά «να», «ότι», «πως»)

στ) λοιπές λειτουργίες

i. λειτουργίες που εκφράζονται μέσω πτώσεων

ii. λειτουργίες που εκφράζονται μέσω προθέσεων

iii. η καθ’υπόταξη σύνδεση των προτάσεων: οι υποτακτικοί σύνδεσμοι

iv. τελική προταση

v. πλάγια ερωτηματική πρόταση («τι», «αυτό»)

vi. αναφορική («που», «όπου»)

vii. χρονική πρόταση

viii. υποθετική πρόταση

ix. ο πλάγιος λόγος (ο σύνδεσμος «ότι»)

x. η κατά παράταξη σύνδεση των προτάσεων: οι παρατακτικοί σύνδεσμοι.

η) τα αυτόνομα

i. επιρρήματα

ii. αυτονομημένα συντάγματα

ζ). η διάταξη των όρων σε μια φράση / πρόταση

 

3. Λεξιλογικό/σημασιολογικό επίπεδο

i. μελέτη ψευδόφιλων λέξεων (faux-amis) μεταξύ Ελληνικής -Τουρκικής (λέξεις ελληνικού ετύμου στην Τουρκική και λέξεις τουρκικού ετύμου στην Ελληνική: αναζήτηση της τυχόν σημασιολογικής συρρίκνωσης, διεύρυνσης ή/και διαφοροποίησης από γλώσσα σε γλώσσα). Χρησιμοποιούμε κυρίως μονόγλωσσα λεξικά Τουρκικής και Ελληνικής.

 

4. Συνταγματικές και παραδειγματικές σχέσεις

Πέντε λήμματα από το Αντιλεξικό ελληνικής γλώσσας του Βοσταντζόγλου, λ.χ., και αντιστοίχιση των περιεχομένων τους στην Τουρκική γλώσσα. Το εν λόγω λεξικό μας δίνει, κατά κύριο λόγο, τις παραδειγματικές σχέσεις των μονάδων (λ.χ. της μονάδας ‘χαρά’) του ελληνικού λεξιλογίου, όπως συνώνυμα (αγαλλίαση, χαρμονή…), παράγωγα (χαίρομαι, χαρούμενος, …), σύνθετα (χαροποιώ, συγχαίρω, …), αντώνυμα (θλίψη, λύπη, …), κ.ά., καθώς και δείγμα των συνταγματικών τους σχέσεων στην αλυσίδα του λόγου, όπως συνάψεις (δίνω χαρά …), (εκ)φράσεις (χαρά Θεού!, χαρά στο πράγμα!...), κ.ά.. Ταξινομούμε το περιεχόμενο των λημμάτων που θα επιλέξουμε ανά ομάδα συνωνύμων, αντωνύμων, παραγώγων, συνθέτων ως προς τις παραδειγματικές σχέσεις των λημμάτων μας και ανά ομάδα συνάψεων, εκφράσεων, κ.ά., ως προς τις συνταγματικές τους σχέσεις και προβαίνουμε στην αντιπαραβολή, με σημείο εκκίνησης πάντα την ελληνική γλώσσα. Χρησιμοποιούμε κυρίως μονόγλωσσα λεξικά Τουρκικής (και Ελληνικής).

 

5. Δανεισμός (είδη δανείων, σημασιολογικά πεδία αυτών, τρόπος ενσωμάτωσης αυτών)

5 α. --διαχρονική μελέτη:

α) σε λεξιλογικό επίπεδο (δάνεια ενσωματωμένα ή μη, αντιδάνεια)

β) σε μορφολογικό επίπεδο (καταλήξεις)

 

5β.. -- συγχρονική μελέτη

α) σε λεξιλογικό επίπεδο (δάνεια ενσωματωμένα ή μη, αντιδάνεια)

β) σε μορφολογικό επίπεδο (καταλήξεις)

 

6. Δανεισμός σε φρασεολογικό επίπεδο

6 α. -- διαχρονική μελέτη (παροιμίες, ιδιωτισμοί, καθημερινές εκφράσεις, μεταφορές, κ.α.)

6.β. -- συγχρονική μελέτη (παροιμίες, ιδιωτισμοί, καθημερινές εκφράσεις, μεταφορές, κ.α.)

 

7. Πραγματολογικά στοιχεία και αντιστοιχίσεις

βλ. έργα των Σηφιανού και Bayraktaroğlu (η «ευγένεια» στην Ελληνική και την Τουρκική)

 

8. Επιδράσεις της Τουρκικής στην Ελληνική της Πόλης (προφορικός λόγος, λογοτεχνικά έργα)

α) σε διαχρονικό επίπεδο

β) σε συγχρονικό επίπεδο

 

9. Επιδράσεις της Τουρκικής στην Ελληνική της Κύπρου (προφορικός λόγος, λογοτεχνικά έργα)

α) σε διαχρονικό επίπεδο

β) σε συγχρονικό επίπεδο

 

10. Καραμανλήδικα και αλληλεπιδράσεις Ελληνικής -Τουρκικής

 

11. Το φαινόμενο της εναλλαγής γλωσσών (code-switching) στα ελληνικά των τουρκόφωνων (στη Θράκη ή τουρκοφώνων στα σχολεία της Αθήνας (Βοτανικό/Γκάζι)).

 

 

Έκταση και Δομή της εργασίας

Εργασία 5.000 έως 6.000 λέξεων (20 έως 25 σελίδες, των 250 περίπου λέξεων η σελίδα, Γραμματοσειρά Times New Roman, μέγεθος γραμματοσειράς 12, διάστιχο 1,5.

 

Δομή της εργασίας

1. Πρόλογος

2. Εισαγωγή

2 α - Στόχος και σκοποί της εργασίας (Υποθέσεις εργασίας)

2β - Υλικό εργασίας (corpus)

2γ - Μεθοδολογία

3. Ανάπτυξη του θέματος της εργασίας

3α - θεωρητικό υπόβαθρο (και επιμέρους συμπεράσματα)

3β – ανάλυση/παρουσίαση του θέματος έρευνας

3γ – σύνθεση και επιμέρους συμπεράσματα

4. Γενικά Συμπεράσματα (σύνθεση εργασίας και συμπεράσματα)

5. Επίλογος

6. Βιβλιογραφία

7. Πίνακας Περιεχομένων (σελίδες)

 

Προσοχή

1. Παραπομπές αναφοράς: πρέπει να υπάρχουν οπωσδήποτε !

Τις παραπομπές τις εντάσσουμε εντός κειμένου και εντός παρενθέσεως (επώνυμο συγγραφέα, έτος έκδοσης του βιβλίου ή δημοσίευσης του άρθρου, σελίδα/-ες όπου εντοπίζεται η συγκεκριμένη αναφορά).

2. Περιορίστε στο ελάχιστο ή αποφύγετε παντελώς τα αυτούσια παραθέματα από τη βιβλιογραφία σας: στην εργασία συνθέτουμε κριτικώς –δεν αντιγράφουμε.

3. Για τον τρόπο συγγραφής της Βιβλιογραφίας που χρησιμοποιήσατε, βλ. τη συνημμένη Βιβλιογραφία του μαθήματος.

Ακολουθούμενη βασική μεθοδολογία εσωτερικής αξιολόγησης στο πλαίσιο του μαθήματος.

Η αξιολόγηση της εκπαιδευτικής λειτουργίας (διδακτικής, ερευνητικής) ακολουθεί τις βασικές κατευθύνσεις και τη μεθοδολογία εσωτερικής αξιολόγησης του Τμήματος.

Βασική και η ενδεικτική βιβλιογραφία του μαθήματος καθώς και τα διανεμόμενα συγγράμματα.

 

Α. Βασική Βιβλιογραφία του Μαθήματος

Δεν υπάρχει στην ελληνική βιβλιογραφία ένα και μοναδικό εγχειρίδιο που να καλύπτει το σύνολο της διδακτέας ύλης του μαθήματος. Για το λόγο αυτό χρησιμοποιούμε διαφορετικά συμπληρωματικά εγχειρίδια καθώς και ξεχωριστές Σημειώσεις της υπογράφουσας οι οποίες περιλαμβάνουν δημοσιευμένα σχετικά με τη διδακτέα ύλη επιστημονικά άρθρα. Επίσης, η ύλη επικαιροποιείται ανάλογα με τα εκδιδόμενα στην ελληνική βιβλιογραφία άρθρα ή εγχειρίδια ή ανάλογα με τα επιστημονικά άρθρα ή τις μελέτες που εκδίδονται στη διεθνή βιβλιογραφία. Τα αποτελέσματα διανέμονται στους φοιτητές ή αποστέλλονται ηλεκτρονικώς.

 

Προτείνονται τα κάτωθι εγχειρίδια (καθώς και Σημειώσεις)

Σελλά-Μάζη, Ε. (2004 2η έκδοση). Στοιχεία αντιπαραβολικής γραμματικής ελληνικής-τουρκικής. Αθήνα: Παπαζήσης. (2η έκδοση του Σελλά-Μάζη 1994).

Σελλά-Μάζη, Ε. (2007 2η έκδοση). Διγλωσσία και κοινωνία. Η ελληνική πραγματικότητα. Αθήνα: Προσκήνιο.

Δημάση, Μ. & Νιζάμ Α. (2004). Το κοινό λεξιλόγιο της Ελληνικής και της Τουρκικής Γλώσσας, Κοινές ελληνικές και τουρκικές λέξεις στη σύγχρονη ζωή των δύο λαών. Θεσ/νίκη: Αφοι Κυριακίδης.

 

Β. Ενδεικτική Βιβλιογραφία του Μαθήματος

Ελληνόγλωσση

-Αναστασιάδη – Συμεωνίδη Α. & Ευθυμίου Α. (2006). Οι στερεότυπες εκφράσεις και η διδακτική της Νέας Ελληνικής ως δεύτερης γλώσσας. Αθήνα.: Πατάκης.

-Γεωργαλίδου Μ., Καϊλή Χ. & Aytaç Çeltek (2006). «Γλωσσικά ρεπερτόρια και ζητήματα ταυτότητας: Η δίγλωσση στα ελληνικά και τουρκικά κοινότητα των μουσουλμάνων της Ρόδου». Στο Πρακτικά του Συνεδρίου Διεπιστημονικές προσεγγίσεις του Μειονοτικού και Μεταναστευτικού φαινομένου: Η ελληνική συγκυρία μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, Κ.ΕΜ.Ο., 15-17 Δεκεμβρίου 2006, Πάντειο Παν/μιο. Αθήνα

-Βαλσαμίδη, Π. (2007). Χρηστικό Λεξικό Τουρκικών Εκφράσεων (με παραδείγματα). Θεσ/νίκη: Σταμούλης.

-Δημάση, Μ. & Νιζάμ Α. (2004). Το κοινό λεξιλόγιο της Ελληνικής και της Τουρκικής Γλώσσας, Κοινές ελληνικές και τουρκικές λέξεις στη σύγχρονη ζωή των δύο λαών. Θεσ/νίκη: Αφοι Κυριακίδης.

-Κλαίρης, Χρ. (2007). Λειτουργική Γλωσσολογία (μτφρ. Ε. Σελλά). Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.

Κλαίρης, Χρ. (2008). «Συνδετική σύνταξη της Τουρκικής». Στο Γλώσσης Χάριν, τόμος αφιερωμένος στον καθηγητή Γεώργιο Μπαμπινιώτη. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.

-Κλαίρης Χρ. & Μπαμπινιώτης Γ. (2005). Γραμματική της Νέας Ελληνικής. Δομολειτουργική - Επικοινωνιακή. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.

-Μήλλας, Ηρ. (2008). Κατάλογος κοινών Ελληνικών και Τουρκικών λέξεων, εκφράσεων και παροιμιών. Αθήνα: Παπαζήσης.

-Παμπούκης Ι.Τ. (1988). Τούρκικο Λεξιλόγιο της Νέας Ελληνικής, τόμος Α΄. Αθήνα: Παπαζήση.

-Σελλά-Μάζη, Ε. (1994) Στοιχεία αντιπαραβολικής γραμματικής ελληνικής-τουρκικής. Η ελληνική στα μειονοτικά σχολεία της Θράκης. Αθήνα: ΟΕΔΒ.

-Σελλά-Μάζη, Ε. (2004). «Η τουρκόφωνη δίγλωσση μειονότητα της Θράκης», Μειονότητες στην Ελλάδα, Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας, 7-9 Νοεμβρίου 2002, 2004, Αθήνα: 85-100.

-Συμεωνίδης, Χ. (1992). Εισαγωγή στην ελληνική ονοματολογία. Θεσ/νίκη: Αφοι Κυριακίδη.

-Τομπαίδης Δ. (1990). Ελληνικά επώνυμα τουρκικής προέλευσης. Αθήνα: Επικαιρότητα.

-Χιδίρογλου, Π. (1987) Εθνολογικοί προβληματισμοί από την τουρκική και την ελληνική παροιμιολογία. Αθήνα : Λαογραφία. Δελτίο της ελληνικής λαογραφικής εταιρείας.

 

Ξενόγλωσση

-Asenova P. (1980) « Sur le statut des balkanismes syntaxiques ». Linguistique Balkanique, XXIII, Académie Bulgare des Sciences: 9-17.

-Bayraktaroğlu, A & Sifianou M. (2001). Linguistic Politeness Across Boundaries, The case of Greek and Turkish. Amsterdam/Philadelphia: J. Benjamins.

-Bazin L. (1978). Introduction à l’étude de la langue turque. Paris : Librairie d’ Amerique et d’Orient. Maisonneuve.

-Clairis, Chr. (2005). “Le système verbal du turc”. Dilbilim XIII. Istanbul : Université d’Istanbul : 131-138.

-Hasselt Van, F.G. (1972). « Idiomatic parallels in Turkish and Modern Greek» , Studia Byzantina et Neohellenica Neerlandica. Leiden: E. J. Brill, 3: 270 -280.

-Kappler, M. (2002). Turkish language contacts in south-eastern Europe. Istanbul: The Isis Press.

-Komondouros M. (2005). Language attitudes and use in the Greek orthodox community of Istanbul, MA in Applied Linguistics, Birkbeck University of London (αδημοσίευτο).

-Kornfilt J. (1997). Turkish. Descriptive Grammar. London: Routledge.

-Lewis G. L. (1984). Turkish Grammar. Oxford. Clarendon Press.

-Lytra V.(2001) “Code-switching among primary school pupils: three languages in contact” in Proceedings of the Third International Conference of HASE, Aristotle University of Thessaloniki, 7-10 May, 1998. Thessaloniki: A. Altinzis.

-Lytra, V. (2003). Constructing play frames and social identities: the case of a linguistically and culturally mixed peer group in an Athenian primary school. Thesis PhD King’s College London (αδημοσίευτο).

Lytra, V. (2007). Play frames and Social Identities. Amsterdam/Philadelphia: J. Benjamins.

-Sella - Mazi, E. (1997) "Language contact today: The case of the Muslim minority in northeastern Greece", στο International Journal of the Sociology of Language 126, "Aspects of sociolinguistics in Greece": 83-103.

-Sella H. (1981). « Les emprunts lexicaux turcs dans la langue grecque et les emprunts lexicaux grecs dans la langue turque ». D.E.A. Université Réné Descartes - Sorbonne Paris V- (αδημοσίευτο).

-Sella-Μazi, Ε. (1999a). “Code-switching in Greek-Turkish Bilingual Community”. στο ΤΑSG Νews 49: 73-78.

-Sella-Μazi, Ε. (1999b). La minorité musulmane turcophone de Grèce: Αpproche sociolinguistique d'une communauté bilingue. Αthènes: Τrochalia.

-Symeonidis, C. (1991) “Bulgarische und Griechiesche Semantische Entlenungen (Calques) aus dem Türkischen am Beispiel einiger Verben“. Στο Actes du 5eme colloque organisé par l’Institut des Etudes balkaniques de Thessaloniki et de l’Institut d’Etudes balkaniques de l’Académie Bulgare des Sciences à Thessaloniki et à Jannina : Institute for Balkan Studies 225: 425-430.

-Tannen, D. , Ptyale, :O. (1977). “Health to our mouths – Formulaic expressions in Turkish and Greek”. Στο Berkeley Linguistics Society 3: 516-534.

 

Γραμματικές της Τουρκικής και σχετικές γλωσσολογικές μελέτες (στην τουρκική γλώσσα)

 

Vardar, Berke, (2002) Açıklamalı Dilbilimi Terimleri Sözlüğü. Multilingual Yayınları.

İstanbul.

Korkmaz, Zeynep, (2003) Türkiye Türkçesi Grameri (Şekil Bigisi). TDK:827. Ankara. Gencan, Tahir Nejat, (2001) Dilbilgisi. Ayraç Yayınları. Ankara.

Hengirmen, Mehmet, (2005) Türkçe Dilbilgisi .Engin Yayın Evi. Ankara.

Koç, Nurettin, (1998) Yeni Dilbilgisi. İnkılap Kitabevi, İstanbul.

Ergin, Muharrem, (1988) Türk Dil Bilgisi. Bayrak Basım. İstanbul.

Özsoy, Sumru, (1999) Türkçe-Turkish. Boğaziçi Üniversitesi yayınları. İstanbul Demir, Nurettin-Yılmaz, Emine, (2003) Türk Dili El Kitabı. Grafiker Yay. Ankara.

Gülensoy,Tuncer, (1998) Türkçe El Kitabı. Kıvılcım Yayınları. Kayseri.